- vaikinti
- vaĩkinti, -ina, -ino tr. RŽ 1. daryti suvaikėjusį: Riebumas ir saldumas žmogų vaĩkina Mrj. 2. vadinti suvaikėjusiu: Marti anytą vis vaĩkina Rmš. \ vaikinti; įvaikinti; suvaikinti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
vaikinti — vai̇̃kinti vksm. Jauni̇̀ senùs vai̇̃kina … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
suvaikinti — suvaĩkinti tr. padaryti suvaikėjusiu: Laikas jį sugraužė ir suvaĩkino Vvs. vaikinti; įvaikinti; suvaikinti … Dictionary of the Lithuanian Language
vaikinimas — sm. → vaikinti … Dictionary of the Lithuanian Language
įvaikinti — įvaĩkinti tr. prisiimti vaiko teisėmis svetimą vaiką: Įvaĩkinant įvaĩkinamajam gali būti duota įvaĩkinančiojo pavardė DŽ. | prk.: Dievas sutvėręs jį (žmogų) ant savo paties paveikslo ir jį sau įvaikinęs A.Baran. vaikinti; įvaikinti;… … Dictionary of the Lithuanian Language